• Egun on guztioi.

    Ezer baino lehen nire eskerrona luzatu nahi diet Begoña Pedrosa Sailburuordeari eta Eusko Ikaskuntzari nire ikuspuntuak adierazteko aukera paregabe hau ematearren.

    Beatriz (Akizuk) aurkezpenean iragarri bezala, nik irekiko dut “hezkuntzaren antolakuntza” jorratuko dugun hizlarien txanda, beti ere irailaren 11an ateratako emaitza kontuan hartuta eta hezkuntza hitzarmena helburu.

    Azken hau da, hain zuzen, tokatzen zaigun ariketa zaila egitea: akordioa aurrera ateratzea, alegia. Gai honen inguruan hona hemen nire ardurak, zuekin partekatu nahi ditudanak : nola asmatu akordioa hain ezberdina eta plurala den gurea bezalako nazio batean? Nola bilatu oreka jakinda gizarte multikulturala garela eta euskal kultura eta hizkuntzaren altxorra gorde eta zaindu nahi ditugula? Nola elkar ulertu jakinda geruza sozialetan sailkatuta gaudela eta sailkapen hori areagotzen ari dela? Nola irten airoso ardatz identitario eta sozialaren arteko gurutzaketa horretatik? Nola onartu abiapuntutzat historian zehar heredatu dugun egoera? Ezberdintasunak ezberdintasun, nola topatu esparru komuna? Ez dirudi erreza denik, baina zailtasuna aukera bihurtu dezakegu. Tedescoren hitzetan: “Los acuerdos en educación son siempre difíciles, pero, si son necesarios, debemos hacerlos posibles”.

    (más…)
  • En una legislatura cargada de proyectos de ley, el calendario legislativo dejaba para el final la aprobación de la Ley de Educación Vasca. Por razones políticas que se me escapan, o quizá simplemente porque las patatas calientes cuanto antes las soltemos, mejor, se ha decidido darle una prioridad, en el tiempo al menos. Así lo ha anunciado El lehendakari en el reciente debate sobre política general, manifestando la intención de aprobarla en el 2022. Ahora que la pandemia acucia bastante menos, es tiempo, pues, de retomar las cuestiones de fondo pendientes durante tantos años. Por ello, una aguda conciencia de la importancia del momento y de la necesidad de aprovecharlo se ha instalado en el mundo educativo, que ha empezado a bullir con el nuevo curso. Así las cosas, con el deseo de que los procesos vayan por el mejor camino, quisiera hacer algunas precisiones.  

    (más…)
  • Jakinda zer beherakada dagoen jaiotze tasan, esango nuke hezkuntza munduan sendoenak geu garela. Ideologikoki, erronka handiak ditugu, kezkatzen gaitu gure gizartean (eta ikastoletan ere bai) dagoen jarrera batek; nahi dena da zerbitzua jaso, nik umeak uzten ditut ikastolan eta horrekin  nahiko da.

    Segregazioa: … faktore guztiak ez dira publiko-pribatua. Ni Bilbon jartzen baldin banaiz, bakarrik publikoa aztertzen, ikastetxe publikoa batean egon daitezke %3-4 etorkin eta aldamenean dagoen beste ikastetxe batek edukiko du %60 edo %80. Gazteizera joaten baldin bazara, gauza bera… Nik teoria bat daukat. Hainbat faktore daude. Bat, kuotak badu eragina… baina, badago beste faktore bat: euskara eta euskal izaeraren tratamendua.

    Nik ez dut sinisten D ereduan. D eredua ulertzen badugu akademia bezala euskara irakasteko, nik ez dut sinisten horretan. Guretzako D eredua murgiltze eredua da.

    Momentu hau ona da hezkuntza sistema aldatzeko… Baina daukagun Administrazio ereduarekin ezin da inolaz ere hezkuntza on bat gauzatu. Funtzionarioen sistema honekin ezin duzu lortu ikastetxe batean gorputz bat, zuzendaritzak, dagoen moduan, ez dauka botererik, ezin du gidatu. Identidadeak alde batera utzita, hori ez badugu aldatzen berdin-berdin segituko dugu hurrengo hogeita hamar urteetan.

    (más…)
  • ¿Qué puede decir de sí misma una sociedad con una bajada de natalidad muy acusada (ver gráfico 1), con un 30% de los nacidos vivos con madre de origen extranjero, con un crecimiento vegetativo negativo (nacimientos versus defunciones) y con un ligero incremento poblacional gracias a que los flujos migratorios son positivos (cuadro 2)? Dan para mucho análisis y prospectiva estos datos, pero, aunque los aspectos sociológicos, antropológicos y culturales pueden provocar debates profundos, como siempre, mi comentario se va a ceñir al ámbito educativo.

    (más…)
  • Berriki Esadek “Diversidad y libertad: Reducir la segregación escolar, respetando la libre elección de centro” izenburupean oihartzun mediatikoa jaso duen Lukas Gortazar eta Alvaro Ferreren ikerketa bat argitara eman du. Azpitituluak erakusten duen moduan, egileek ahaleginak egin dituzte bateratzeko, ahal izan duten neurrian behintzat, etengabeko borrokan dauden bi mutur horiek. Gure erkidegoari dagokionez, bagenekien eskola-segregazioan arrazoi sozioekonomikoengatik Estatuko laugarren erkidegoa ginela (“Mézclate conmigo”. Save the Children, 2018). Orain gehitu behar dugu ikasleen sorterriari begira, etorkinak gehien segregatzen dituen erkidegoa Madril dela, baina segituan –aldearekin, hori bai– Euskadi dator, 2012 eta 2015ko PISAren datuetan oinarrituta.

    (más…)